Oude lul zoekt veel te moeilijk

Nu voel ik me oud. Mijn dochter vraagt me tijdens het eten om een liedje op te zoeken dat ze leuk vindt. Met “Dance, Dance, Dance”.

Enfin, ik zoek in Spotify, op liedjes met “Dance” en “Dance, Dance” in de titel. Veel treffers, maar niet het liedje dat we zoeken.

Uiteindelijk pakt zij de iPad, tikt een zoekterm in en vindt als eerste zoekresultaat Justin Timberlake met “Can’t stop the Feeling”, wat het juiste nummer is. Zij swingt, en ik ben verbaasd. Dat had ik nooit gevonden.

Als iedereen van tafel is pak ik nog even de iPad om even te kijken hoe ze het nou heeft gevonden.

“densdens”

klik om te beluisteren

Oh Amsterdam

Oude spullen op een straathoek in Amsterdam
Oh Amsterdam
Toen ik 15 jaar geleden uit Amsterdam vertrok vond ik het al druk en vol met toeristen. Vandaag weer even in het centrum geweest en ik schrok best wel van de enorme toename van op toeristen gerichte zaakjes. Design kaaswinkels en bakkers, Nutellashops, en ook op echt mooie lokaties. Naast de overbekende souvenirshops, waarvan er ook veel te veel zijn. Het lijkt wel een openlucht pretpark.
Gelukkig is het straatbeeld nog niet helemaal gladgetrokken zoals dat in het Oostelijk Havengebied is gebeurd, en is het nog altijd ouderwets rommelig als je er op let. Doe mij maar die rafelrandjes. Het is altijd goed om weer even in Amsterdam te zijn, maar het is net zo fijn om aan het eind van de dag weer in de trein naar huis te stappen.

Strijd tussen de Sterren – kuch

Jeej, wat is die Darth Vader stem góed zeg 🙂

Dit was superleuk om te doen, al was ik wel wat schor na afloop. En wie spot mijn tweede stemmetje in deze clip?

Over Facebook Instant Articles

Een uitstekende analyse van Baekdal over de nieuwe Instant Articles op Facebook, en waarom het voor uitgevers wel eens helemaal niet interessant zou kunnen zijn om er veel energie in te steken. Dat waarmee je interactie hebt, is waar je je aan bindt. En op Facebook is dat vooral… Facebook.

“What many publishers don’t seem to understand is that Facebook is incredibly limited in terms of the behavior its audience has. People don’t go to Facebook for news. Instead, people primarily only use Facebook when they are having a quick break. That means that the audience is coming to Facebook without a specific intent. And because there is no specific intent, there is also almost no loyalty.”

En over de wow factor van de nieuwe features: Facebook is mocking you. I imagine this was how they discussed it afterwards.

“We presented how you could make photos slide, and they all thought this was something new. Oh man, that was too funny. And, did you hear that these publishers didn’t even know how to do autoplaying videos? Or what about when the publishers gaped in awe when we showed them interactive maps. Oh boy, we laughed at that one for hours afterwards.
We also showed them that by removing all the extra elements from a page and slightly optimizing the code, we could make it load faster. They couldn’t believe it. Ha ha.

Man, we had soo much fun at that meeting. Publishers, you should have done all of this yourselves years ago, and it serves as yet another example of how far behind the legacy media world is.”

En als ik dit lees dan ben ik blij dat ik werk waar ik werk, waar we dagelijks dit soort dingen doen. Op onze eigen sites. https://www.baekdal.com/analysis/the-thing-about-facebook-instant-articles

Prince gitaargod

Onlangs had ik met een vriend -type progressive rock- een gesprek over Prince, want terwijl de Purple Yoda from Minnesota voor mij een van mijn gitaarhelden is,was hij het er helemaal niet mee eens. Over smaak valt wel degelijk te twisten vind ik, zeker met vrienden in een gemoedelijke sfeer. Maar ik heb toen wel een mooie playlist gemaakt met Prince’s beste gitaarwerk. En het zijn niet allemaal heftige solo’s, soms moet je goed luisteren en blijkt een nummer één lange solo.

En voor de liefhebber hier een solo uit “While My Guitar Gently Weeps”, gespeeld samen met Tom Petty en Steve Winwood op een benefietconcert. Het gitaargenot begint op 3:25.

Update: Meh. De purple Yoda from Minnesota is notoir onbetrouwbaar qua internet, zo haalde hij zijn hele catalogus offline bij Spotify om lekker bij Tidal te gaan zitten. Jammer, maar ik ga niet overstappen.

Upadte 2: De purple Yoda from Minnesota is dood, leve Yoda. Zijn muziek is weer beschikbaar op Spoyify.

Jaarlijstje 2014

Omdat het weer die tijd van het jaar is, hierbij mijn Top 20 beste platen van het jaar. Ik zal best pareltjes gemist hebben, ik ben geen muziekjournalist, maar van deze platen heb ik dit jaar absoluut het meeste genoten.

    Solstafir – Ótta
    Opeth – Pale Communion
    Agalloch – The Serpent & The Sphere
    The Twilight Sad – Nobody Wants To Be Here…
    Wovenhand – Refractory Obdurate
    Gazpacho – Demon
    Rico & A.R.T. – Irie
    3RDEYEGIRL -PLECTRUMELECTRUM
    The War on Drugs – Lost in the Dream
    At the Gates – At War with Reality
    Damon Albarn – Everyday Robots
    Thomas Azier – Hylas
    De Staat – I_CON
    Nouveau Velo – Nouveau Vélo
    Soen – Tellurian
    Typhoon – Lobi da Basi
    Royal Blood – Royal Blood
    Black Lips – Underneath the Rainbow
    Akhenaton – Je suis en vie
    Ghost Brigade – IV One with the Storm

Spelunky

Na het kijken van Indie Game the movie (op Netflix) en het lezen van http://www.polygon.com/…/anatomy-of-a-spelunky-miracle-or-h… dit artikel ben ik weer even helemaal back into platform games.
Maar ondanks 1000+ uur training is dit wel even een stukje moeilijker dan Mario. Hoezeer ik er destijds ook op gevloekt heb. Maar alleen al in de intro levels van de Super Meatboy tutorial zit een cirkelzaag level waar ik op vastloop. En wat bedoel je met geen twee keer hetzelfde level in Spelunky? Juist, levels leren hoeft niet, maar het is echt een skillbased game. Zonder levens dus. Af = af. pffff… en dan toch de volledige versie kopen in de hoop dat je ‘m gaat uitspelen.

Spelunky player achieves the elusive solo Eggplant Run

Rant: De NS spijtoptant

Ik heb altijd veel sympathie voor het openbaar vervoer gehad. Zoveel zelfs, dat ik mijn rijbewijs pas rond mijn 35e jaar haalde. Nooit behoefte aan gehad, nooit nodig gehad, en perfect tevreden met bus en trein.

Na een paar jaar in mijn woonplaats te hebben gewerkt, mocht ik vanaf  november 2012 weer met de trein gaan forensen tussen Hilversum en Duivendrecht. De eerste maand ging dat prima, maar na de invoering van de nieuwe dienstregeling  in december holde de kwaliteit van de dienstverlening achteruit.

Read more