De soap rond minister Veerman begint zo onderhand te lang te duren. Zag ik hem dinsdag nog verklaren dat er beslist geen nieuwe onthullingen meer zouden komen, op woensdag moest hij toegeven dat er toch ‘weer wat slodigheidjes’ te melden waren. Afgezien van het gegeven dat de overheid kennelijk haar personeel niet controleert op onwaarheden, is het natuurlijk gewoon de taak van de minister om het goed te regelen en dat zelf te controleren. Elke schijn van belangenverstrengeling moet worden voorkomen, maar hier schijnt meer te zijn dan schijn.
Dinsdag dook ineens de premier samen met de minister op in een stal tijdens een werkbezoek, geheel toevallig en vooral niet bedoeld om hem een hart onder de riem te steken, zo verklaarde Jan Peter zelf. Welnee joh. Het volk snapt gelukkig niets van de media en accepteert klakkeloos dat de minister-president zomaar in stallen rondwaart. Dat doet hij dagelijks, dat viel ook wel te zien aan zijn ontspannen houding en spontane grapjes met de pers.
Wat mij betreft is de tijd van spreken over ‘slordigheidjes’ voorbij, deze regering is namelijk al slordig genoeg geweest met slippertjes van Remkes, Donner en Verdonk. Dat men krampachtig aan het pluche blijft vasthouden is tot daar aan toe, maar dat geeft het kabinet geen vrijbrief om maar alles te doen waar het zin in heeft en alles door de vingers te zien. Als Veerman een vent is, erkent hij zijn fouten en biedt zijn ontslag aan. Dat zou getuigen van realisme en oprechtheid.
Het is jammer dat Veerman, die redelijk onopvallend en volgens mij wel aardig zijn werk deed, en niet bijdroeg aan de negatieve beeldvorming rond het kabinet , nu uitgerekend in zulke problemen komt. Maar het wordt tijd om de normen en waarden discussie weer eens nieuw leven in te blazen. Want het kan natuurlijk niet zo zijn dat de overheid de balk in haar eigen oog tot splinter mag reduceren. Ook niet als de kamer daar -weer- mee instemt.