The Twitter Experiment

Het is gebeurd, ik heb eindelijk een Twitter account aangemaakt. Niet vanwege de recente berichten in de media over de snelheid van Twitter, en zeker niet omdat ik mijn eigen bestaan zo belangrijk vind dat ik dat met iedereen wil delen. Wat oorspronkelijk de voornaamste reden was om het niet te doen.

Het is met name de manier waarop Twitter gebruikt wordt om discussies te voeren, elkaar in de gaten te houden en dus ook een vinger aan de pols van je netwerk. Het ontstijgt het lifelog principe en ontwikkelt zich op een manier die mogelijk een centrale rol in je online aanwezigheid kan gaan innemen. Dat, en de feit dat ik Twitter beroepsmatig ook niet meer kan negeren, heeft er uiteindelijk dus toe geleid dat ook ik het maar eens ga proberen.

Ik ben benieuwd of het wat is en alhoewel ik er nog altijd sceptisch tegenover sta, zal ik me de komende tijd volop in het getwitter storten om het te ervaren.

Update 1: Okay, het is echt een nieuwe manier van communiceren, die ik nu vanwege de nieuwigheid nog leuk vind, maar ik ben benieuwd of dat zo blijft. Wat me wel benieuwt is hoe er gespamd wordt op Twitter.