Haastige Spoed

De rijksoverheid kijkt kritisch naar haar takenpakket en schrapt waar mogelijk. De motieven voor deze herverdeling van taken zijn divers: een oekaze uit Brussel, een stuk liberalisatie, broodnodige zelfstandigheid voor de burger en soms ook gewoon besparingen. Of deze redenen voor iedereen even belangrijk zijn valt nog te bezien maar feit is wel dat er op allerlei fronten forse veranderingen gaande zijn.

In de steeds duurder wordende zorg worden bijvoorbeeld steeds meer taken in eerste instantie afgewenteld op mantelzorgers, oftewel vrijwilligers die werkzaamheden overnemen die voorheen standaard tot het takenpakket van de (semi-)overheid behoorden. Dat is goedkoper en past geheel in het eigentijdse mantra van zelfstandigheid. Pas als je niemand hebt kun je aanspraak maken wat extra zorg. Wie recentelijk heeft geprobeerd krukken te lenen in het ziekenhuis nadat er een been in het gips is gezet weet wat ik bedoel. Pas als je verklaart echt moederziel alleen te zijn word je geholpen.

Door de nieuwe wet personenvervoer is het vrijwilligers van stichtingen van de NBAV niet meer toegestaan om gehandicapten te vervoeren en moeten deze van officiële taxibedrijven gebruik maken. Dat is niet alleen veel duurder, maar ook nog eens strijdig met het mantelzorgprincipe aangezien non-profit instellingen die dienstverlening voor hun rekening nemen.

Er is geen enkele toetsing op de gevolgen van nieuwe wetten, en onbedoelde bijeffecten worden niet meteen gecorrigeerd, want bovenstaande probleem was vorig jaar ook al bekend. Het gemak waarmee gesteld wordt dat het onmogelijk maken van gehandicaptenreizen niet de bedoeling van de wet is, maar ondertussen wel forse dwangsommen worden opgelegd aan de stichtingen die dit soort reizen organiseren toont aan dat het uitvoeren van de wet belangrijker is dan de gevolgen van de wet voor de burgers en dat kan nou net niet de bedoeling zijn. Inventarisatie van de mogelijke gevolgen van een wetswijziging zou belangrijker dan een snelle invoering moeten zijn.

Misschien dat hier een nobele taak voor minister Pechtold ligt? Want bestuurlijke vernieuwing heeft natuurlijk meer gezichten dan een nieuw kiesstelsel. Een overheid die verantwoordelijkheid neemt voor de gevolgen van haar besluitvorming is in de dagelijkse praktijk nuttiger voor burgers dan een gekozen burgemeester en kan voorkomen dat (vaak dezelfde groepen) mensen tussen wal en schip belanden.