Well, mijn eerste week twitter zit er op, en alhoewel het een interessante ervaring is, ben ik nog niet helemaal overtuigd van het practische nut van Twitter. Natuurlijk, het is een grootse gossip engine en het biedt een podium voor prima rants en snelle nieuwtjes. Het is echt interessant om te kunnen meelezen met de levens, gedachten, zakelijke beslommeringen en surfgewoonten van een grote groep mensen. Maar als communicatiemiddel vind ik het een zeer beperkt vehikel.
Ik zal uitleggen waarom. De berichten die worden geplaatst zijn allemaal ‘zend’ berichten, van jou als zender naar een willekeurige ontvanger, maar deze berichten zelf hebben geen uniek kenmerk, je kunt alleen reageren naar de afzender. Hierdoor is het niet mogelijk om op een later tijdstip nog eens een aantal uitgewisselde berichten als vloeiend gesprek terug te lezen. Sterker nog, dit zorgt ervoor dat geen enkele dialoog lang duurt. Wanneer je bent verwend met de mogelijkheden van email (volwaardige tekst, plaatjes of video mogelijkheden, archieffuncties, threaded conversations) dan is twitter een flinke stap terug.
Nogmaals: het zenden en volgen is leuk, de laagdrempeligheid is leuk, maar het is functioneel wel heel erg kaal en behalve de achtergrondafbeelding van je twitterpagina is er niet veel te customizen.