Incidentele mijmeringen van een ex-blogger
RFID chips will provide us with a new and very easy way of shopping, but may also threaten our privacy in a way only imagined by writers like Orwell.
Wired 12.07: Attention, Shoppers: You Can Now Speed Straight Through Checkout Lines!
Also interesting: The Internet of things
“THE GENEVA Conventions are so outdated and are written so broadly that they have become a sword used by terrorists to kill civilians, rather than a shield to protect civilians from terrorists. These international laws have become part of the problem, rather than part of the solution. ”
Dat zegt Alan Dershowitz in de Baltimore Sun. Zijn artikel is op sommige plaatsen wat kort door de bocht, maar het is een van de eerste keren dat ik iemand een poging zie doen om het juridisch vacuum, dat onder andere is ontstaan door de detentie van mogelijke terroristen op Guantanamo Bay, te analyseren en tot mogelijke oplossingen te komen. Nuttig stuartikel.
Naar aanleiding van het artikel in naarvoren: Twee Jaar postte ik als reactie op dit postje bij MKT een reactie:
Hmwah, ik heb dat stukje met een gemengd gevoel gelezen. Natuurlijk krijgt de heer Nielsen belachelijke bedragen voor zijn presentaties, maar stellen dat ”…ze combineren een grote mond met een hoge mate van betweterigheid, maar zonder dat ze al te veel praktische kennis hoeven te hebben” is natuurlijk overdreven.
Nielsen heeft ik weet niet hoeveel duizenden uren usability tests en studies uitgevoerd, en zijn kennis is dus wel degelijk gefundeerd. Antiek? In internet tijd wellicht, maar wat mij betreft is het minimaal eenmaal lezen van zijn boeken verplichte kost voor webdesigners en -bouwers. Niet zozeer omdat je klakkeloos moet doen wat hij zegt (in tegendeel zelfs, want dat standaard linkkleur verhaal is al zo vaak onderuit gehaald) maar om een idee te krijgen van zaken die voor gebruikers van belang zijn. Zat mensen in de IT die nog altijd vinden dat de gebruiker maar even de moeite moet nemen om de site te leren kennen. Of de handleiding maar moet lezen als ‘ie er niet uitkomt.
En wat die tekstgrootte betreft: pure nonsens. Mensen die problemen hebben met kleine lettertjes weten vermoedelijk juist w�l hoe ze dat kunnen aanpassen. De uitspraak “Tot die tijd lijkt het mij beter om per site te beoordelen wat je doet met de lettergrootte. Dit doe je aan de hand van de doelgroep, en niet aan de hand van een dogma” is dan ook vooringenomen. Alsof alle programmeurs goede ogen hebben…
De auteur trapt een hele partij open deuren in, en doet alsof goeroes vinden dat je hun mening moet overnemen. Dat doen ze niet, en ze vermelden vrijwel allemaal ook allemaal dat er geen gulden regels zijn, maar dat je zelf moet nadenken en moet onderzoeken of het werkt. Ze reiken je vuistregels aan, het is aan jou om daar wat mee te doen of niet.
De auteur verkondigt dus feitelijk dezelfde ‘gebakken lucht’ en trapt ondertussen naar hen die hun sporen al hebben verdiend. Een beetje goedkoop vind ik, aangezien er niets nieuws wordt verkondigd. Zo kan iedereen wel goeroe spelen.
Naarmate Bush langer zit dringt het besef door dat de leugens al begonnen voor hij in het Witte Huis zat. Een van zijn unique selling points was ‘The Texas Miracle’, een aanpak van onderwijs die ertoe leidde dat er veel minder dropouts waren, met name in en rond Houston. Ze kregen er landelijk lof door toegezwaaid, en de huidige Bush regering heeft op dat plan zelfs zijn nationale “No Child Left Behind Act” onderwijshervorming op gebaseerd.
Het plan was om schoolhoofden verantwoordelijk te maken voor de resultaten van hun leerlingen, maar naar nu blijkt resulteerde het hele plan uitsluitend in boekhoudkundige truuks: Dropouts werden niet meer als zodanig geregistreerd, maar als verhuisd of als een jaar teruggezet genoteerd. (bron)
Schoolbestuurders werden onder andere financieel beloond voor goede resultaten, en aldus werd het één grote fraude daar in Texas, en is Bush’ bijnaam “The Education President” gedurende zijn campagne gebaseerd op valse feiten.
Jay Greene, een expert op dropouts van het Manhattan Institute stelt: “I think they [Houston, red.] are doing about as well as most urban school districts, which is to say not very well … I don’t think they’ve been doing super well.”
Het knoeien met de boeken mag dan op korte termijn wel een goede reputatie en een beter gevulde bankrekening voor de verantwoordelijken opleveren, maar uiteindelijk komt dit soort malversaties toch aan het licht, en nu ook de grote media hierover berichten zal hopelijk geen Amerikaan meer volledig vertrouwen op de plannen van Bush met het onderwijs.
En mocht u nog twijfelen aan de betrokkenheid van de huidige Amerikaanse president bij deze affaire: Rod Paige, de man die schoolhoofden de prestatiecontracten oplegde, werd direct na Bush’ verkiezing tot secretary of education gebombardeerd, en is verantwoordelijk voor de bovengenoemde onderwijshervorming.
Feiten: The Myth of the Texas Miracle in Education
Samengevat: Body and Soul: More on the Texas Miracle
De gerespecteerde krant: NY-Times: A MIRACLE REVISITED: Measuring Success; Gains in Houston Schools: How Real Are They? (sargasso1/sargasso1)
Weblogland: Amerikaanse weblogger windt zich op: I want my country back!