Ome Riert krijgt tot groot plezier van Lilah een slokje drinken gevoerd.
onnob
Uitzicht over Parijs
Uitzicht vanaf de Sacre Coeur, grote foto hier. Wat een onwijze toeristenindustrie in Montmartre zeg, daar gaan we dus ook niet meer naar toe. Parijs is heerlijk zolang je de echte hotspots maar vermijdt. Alleen moet ik natuurlijk nog wel een keer naar de top van de Eiffeltoren en het Louvre, maar dat kan ook buiten het seizoen.
Inmiddels wel weer redelijk hersteld van de griep of whatever het ook was, morgen weer aan het werk. Beter wel, thuiszitten schiet niet op als je de puf niet hebt om wat te doen. Als je werkt ben je tenminste de hele dag bezig met andere dingen dan ziek zijn.
Paris in april – picture 1
Vier dagen naar Parijs geweest, hier alvast een een foto van bij het Centre Pompidou, zwerver voert vogels, wil geld, wat niemand wil geven. Ben met griep of iets dergelijks teruggekomen, dus meer foto’s als ik uitgegriept ben.
Redesign Wired: Usability Disaster
Wired.com heeft haar homepage geredesigned. De vormgever is bijna zeker iemand met veel ervaring op het gebied van drukwerk. Grote koppen bovenaan alsof het een krant betreft en een kolommatige opmaak die het scannen van de artikelen lastig maakt. Geen overzicht meer in welke volgorde de artikelen zijn geplaatst en een onleesbare navigatiebalk midden op de pagina. Daar kom je dan aan met je F-Vormige leesstijl, want in plaats van haar voordeel te doen met dit soort kennis dwingt Wired je in een M-vormige leesstijl. En hoe oud en goed je reputatie ook is, mensen blijven surfen zoals ze altijd hebben gedaan.
Onlangs namen ze de typografie van het magazine al onder handen, daar was ik niet heel blij mee, maar allez ik ben geen drukwerkman dus wie weet is het wel heel verantwoord. Maar dit is echt een flinke vergissing vrees ik, die ze aardig wat lezers gaat kosten. Even snel ‘s ochtends de laatste headlines lezen zal er niet meer bij zijn, jammer.
Er staat nog beta bovenaan de homepage, dus ik mag hopen dat er nog een paar verbeteringsslagen overheen gaan. Ik ben niet de enige die de veranderingen niets vindt: Wat reacties van lezers, door Wired zelf heel sportief gepubliceerd. Sla de reacties vooral niet over, veel mensen blijken toch al jaren een persoonlijke band te hebben met een van de oudere ‘zines, en de vraag is of ze er goed aan hebben gedaan… we houden het in de gaten.
Dagelijkse mooie dingen
Stefan Bucher heeft een geweldig tekentalent, hij begint met een klodder verf uit een spuitbus en maakt daar karakteristieke monsters van. En elke dag een verse op dailymonster.com.
Ook mooi en apart, maar beslist een stuk zwartgalliger zijn de visuele mijmeringen van Emily en Joey op ‘a softer world‘
Bloem
Een bloem… gewoon een bloem. Nou ja, wel een beetje bijgesneden en bewerkt in photoshop. Nog steeds niet gerookt trouwens 🙂
Inspirerend: The Machine is Us/ing Us
Inspirerend filmpje over de huidige stand van zaken en toekomstige ontwikkelingen rond internet.
Sneeuwstormpje
Een paar centimeter sneeuw en Nederland ligt op z’n gat. Weeralarm.
Ligt het nou aan mij of zijn we wat softer geworden? Tien jaar geleden hadden we elk jaar dit soort weer, soms weken achtereen. En werd er toen gewaarschuwd voor inzakkende platte daken of bevroren wissels? Nee, behalve als het echt hard vroor. Nou ja, ik ben thuis. Had geen zin om nog een keer te stranden in een in elkaar zakkend vervoersnet zoals een paar weken geleden met die storm.
Nieuwe dienstregeling NS
Ik heb ‘m de tijd gegeven, de nieuwe NS dienstregeling. Sinds anderhalve maand reis ik niet langer in een ruk door van Voorburg naar Utrecht, maar moet ik met de stoptrein naar Gouda en daar overstappen op de intercity. 2 minuten overstaptijd, en geheel in tegenstelling tot mijn verwachting is die aansluiting meestal wel in orde. Helaas zit de trein bijna elke dag tjokvol, en aangezien ik geen zin heb om met 10 anderen in een halletje te staan wachten, laat ik de aansluiting voor wat hij is en wacht een paar minuten op de volgende trein, de intercity uit Den Haag. Ja, die dus niet meer in Voorburg komt en bijna altijd leeg is.
Op zich is de overstap nog wel te doen, maar het relaxte van de reis – kopje koffie met een krantje en rustig wakker worden, is er wel een beetje vanaf. Halverwege de trein uit, koffie opslobberen voor je moet overstappen, op nieuw op zoek naar een zitplaats. Ik heb de trein altijd op prijs gesteld vanwege de rustige reis, maar ervaar het de laatste tijd als stressvol. Jammer, hinderlijk en op termijn een reden om een andere oplossing te zoeken.
De terugreis is erger, want de stoptreinen rijden dus wel op tijd, en als je met de trein op Gouda aankomt uit Utrecht dan is die stoptrein zo punctueel dat ze de deuren sluiten op het moment dat de deuren van de intercity open gaan. Op nog geen 5 meter afstand aan de andere kant van het perron.
Mijn reistijd is minimaal een half uur langer geworden per dag, in de plaats voor de aangename, directe 34 minuten durende rit van weleer. Enige voordeel is wel dat ik nu 4 keer per uur uit Utrecht kan vertrekken. Maar ik zou dat graag inwisselen voor een directe verbinding. Geen verbetering dus.
“Kom op mensen, d’r passen nog wel een paar forenzen bij”